اکثر مراکز مراقبت‌های بهداشتی در کانادا اعلام کردند که از این پس الزامی برای پوشیدن ماسک نخواهند داشت و خطر شیوع این ویروس کم‌تر شده است. در عین حال تأکید شده است که این ابلاغیه به منزله این نیست که بگویند ماسک نزنید، بلکه صرفا به این معنی است که دیگر اجباری در کار نیست.

با این حال پوشیدن ماسک همچنان در بسیاری از بخش‌های بیمارستانی مانند اورژانس و بخش‌های سوختگی و بخش‌های سرطان توصیه می‌شود.
تا قبل از گسترش همه‌گیری کرونا، افراد برای ماسک زدن دلایل مختلفی برای خودشان داشتند و هنوز هم خبری از پوشش اجباری ماسک برای عموم مردم نبود. در اوایل برخورد با شیوع کووید در سال ۲۰۲۰ م هم خیلی فرصتی برای تحقیق در مورد پی‌آمدهای پوشیدن ماسک به‌وجود نیامد؛ چرا که بیشتر تمرکز‌ها بر یافتن راه‌های درمان بود. دولت‌ها هم رغبت آنچنانی به تحقیق علمی درباره عوارض پوشیدن ماسک از خود نشان ندادند، چراکه ممکن بود نتیجه آن در تضاد با سیاست‌های آن‌ها برای مقابله با این بیماری باشد.
حالا دو مطالعه جدید عوارض ناشی از پوشیدن طولانی‌مدت و اجباری ماسک را در کنار مزایای آن بررسی کرده‌اند.
مطالعه اول و پی‌آمدهای جانبی پوشش طولانی‌مدت ماسک
مطالعه‌ی تازه‌ای که در مجله «پیشگامان سلامت عمومی / Frontiers in Public Health» منتشر شده است، با مرور یافته‌های بیش از ۲ هزار مطالعه‌ی انجام شده در مورد اثرات نامطلوب زدن ماسک‌ متوجه «اثرات قابل‌توجه ماسک‌های جراحی پزشکی و اِن-۹۵» شده است.
همانطور که می توان انتظار داشت، پوشاندن مجاری تنفسی انسان به مدت طولانی پی‌آمدهایی برای سلامت افراد، از جمله کاهش سیرش (اشباع) محیطی اکسیژن و در نتیجه آن افزایش ضربان قلب، فشار خون، افزایش سطح دی‌اکسید کربن در خون، افزایش دمای پوست، سرگیجه، اختلالات گفتاری، سردرد و تنگی نفس (تنفس سخت) به دنبال خواهد داشت.
نویسندگان این مقاله گفته‌اند که لازم است که یافته‌ پژوهش آن‌ها در سیاست‌های آینده در حوزه بهداشت عمومی لحاظ شوند. نویسندگان نتیجه گرفتند: «باید در کنار اثربخشی پوشیدن ماسک صورت در برابر انتقال ویروس، عوارض جانبی آن نیز ارزیابی شود.» بنابراین، در غیاب شواهد تجربی متقن از میزان اثربخشی آن، نباید پوشیدن ماسک اجباری باشد.
مطالعه دوم و تأثیر ماسک در کاهش سویه اومیکرون در بیمارستان‌ها
در جریان گسترش سویه اومیکرون، مطالعه‌ی عظیمی در بریتانیا انجام شد که براساس آن، یکی از بزرگ‌ترین بیمارستان‌های لندن به مدت ۱۰ ماه مورد بررسی قرار گرفت و افق جدیدی را در پاسخ به این سوال باز کرد. اگرچه این تحقیقات هنوز به صورت کامل منتشر نشده است، اما نویسندگان مطالعه اظهار داشته‌اند که الزام پوشش ماسک در بیمارستان «تفاوت قابل توجهی» ایجاد نکرده است. محققان قرار است در همین ماه نتایج این مطالعه را در کنگره میکروبیولوژی بالینی و بیماری‌های عفونی اروپا ارائه دهند.
دکتر بن پترسون، سرپرست تیم تحقیق بیمارستان‌های دانشگاه سنت جورج گفت: «مطالعه ما هیچ مدرکی دال بر این‌که پوشیدن اجباری پرسنل بر میزان عفونت بیمارستانی با نوع اومیکرون تأثیر می‌گذارد، پیدا نکرد.»
جین نوبل، دانشیار پزشکی اورژانس در دانشگاه کالیفرنیا در این رابطه گفته است که «نکته اصلی این است که با برداشتن الزام پوشیدن ماسک در بیمارستان، شاهد افزایش قابل توجه عفونت‌های اکتسابی بیمارستانی کووید نشده است.»
به عبارت دیگر، دو مطالعه اخیر در مورد ماسک نشان می‌دهد که پوشیدن آن‌ها در کاهش شیوع کووید به طرز عجیبی بی‌اثر بود، اما مطمئناً با مضرات بهداشتی آشکاری همراه بوده ‌است.