طرح صیانت بیکاری را تشدید می‌کند
محسن جلال‌پور
«کلیات طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی در جلسه‌ی اخیر کمیسیون مشترک طرح صیانت با ۱۸ رای مثبت و یک رای منفی تأیید شد. هرچند همان یک نماینده مخالف، ساعتی بعد، از لغو این طرح خبر داد.
شکی نیست که برای اینترنت و شبکه‌های اجتماعی نقشه‌های ناخوشایندی طراحی کرده‌اند و حتا اگر به صورت رسمی اعلام شود که طرح صیانت کنار گذاشته شده، باورش برای مردم دشوار خواهد بود.
شاید هم قصدشان این است که چندبار دیگر طرح را تأیید و سپس تکذیب کنند تا ذهن جامعه برای پذیرش آن آماده شود.
البته تا همین‌جا شک ندارم که انتشار خبر تصویب طرح صیانت، لطمه‌ی زیادی به روح و روان جامعه و کسب‌وکارها زده و نااطمینانی زیادی ایجاد کرده که نتایج آن در آینده مشخص خواهد شد.
در همه جای دنیا کار سیاست‌مداران صیانت از آزادی و رفع موانع کسب و کارهاست اما نمی‌دانم چه حکمتی است که سیاست‌مداران در کشور ما تنها مأموریت خود را نا امید کردن جامعه و ارسال پیام‌های ناامیدکننده به نیروهای خلاق و نوگرا و ایجاد مانع پیش پای کسب‌وکارها می‌دانند.
نیروهای خلاق جامعه باید آزادانه فعالیت کنند تا بتوانند ایده‌های خود را به تکنولوژی و خدمات تبدیل کنند و بعد تبدیل به کارآفرینان جوانی شوند که برای کشور رشد اقتصادی ایجاد کرده و جوانان جویای کار را استخدام کنند. اگر سرکوب‌شان کنیم در حقیقت فرصت نان خوردن و تعالی و توسعه را از یک نسل گرفته‌ایم.
مداخله گسترده در زندگی خصوصی و کسب‌وکار مردم در حال ایجاد شکافی عمیق میان مردم و سیاست‌مداران است. سیاست‌مداران ما بسیار فراتر از دیگر نظام‌های سیاسی موجود، در کسب‌وکار و زندگی مردم مداخله می‌کنند و این در حالی است که خود قادر به حل مشکلات بی‌شمار کشور نیستند.
مردم می‌گویند در حالی که هیچ نهادی در ساختار سیاسی پاسخ‌گوی نابسامانی‌های موجود در سیاست‌گذاری اقتصادی و شرایط زندگی مردم نیست، زندگی
خصوصی و کسب‌وکارشان مدعیان بی‌شماری دارد.
یک دهه گذشته از حیث نااطمینانی و سردرگمی، در تاریخ اقتصاد کشور بی‌نظیر است و اکنون یک نااطمینانی جدید هم به فهرست قبلی اضافه شده است.
بدیهی است که گرفتن سرعت اینترنت یا تهدید به قطع آن یا جایگزینی هر پدیده دیگری به جای آن، در محیط کسبوکارهای جدید، نااطمینانی ایجاد می‌کند و نا اطمینانی یعنی ناامیدی و توقف سرمایه‌گذاری.
معمولاً کشورها برای رشد اقتصادی با محدودیت‌های بیشتری مواجهند تا برای افول اقتصادی. همان‌طور که تخریب، خیلی از ساختن آسان‌تر است. اقتصادها می‌توانند به‌دلیل تصمیمات بد سیاست‌مداران با کوچک شدن اقتصاد و افول جایگاه مواجه شوند و این افول می‌تواند برای مدت زمان طولانی ادامه پیدا کند و یک کشور ثروتمند به یک کشور فقیر که هر روز فقیرتر می‌شود تبدیل شود.
کشورهای زیادی با ایجاد اختلال در عوامل تولید در چنین تله‌ای گرفتار شدند. در چند فصل گذشته، کسبوکارهای جدید اثر قابل توجهی بر رشد اقتصادی داشتند و تصمیم به قطعی اینترنت می‌تواند این روند را منفی کند.
می‌دانیم که امنیت برای رشد اقتصادی اهمیت فوق‌العاده دارد اما از امنیتی سخن می‌گوییم که رسالتش ایجاد رشداقتصادی بیش‌تر است نه امنیتی که رشد اقتصادی را کاهش داده و بیکاری را تشدید کرده و به بهای تضییع حقوق بخشی از جامعه فراهم آمده باشد.
قطع کردن یا فیلتر کردن اینترنت ضمن این‌که به منزله تضییع حقوق مدنی و سیاسی جامعه است، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم را نیز زیر پا می‌گذارد و می‌تواند کسبوکارهای زیادی را از نفس بیندازد و از همه مهم‌تر این‌که می‌تواند اعتماد کارآفرینان و سرمایه‌گذاران را به بازار و محیط کسب‌وکار مخدوش کند و از بین ببرد. آقایان، آن‌چه بازیچه اهداف سیاسی شما شده، حقوق اساسی یک ملت است.»
