در پس پرده، مأموران مخفی کندی را فردی می‌دیدند که از خطر استقبال می‌کند.»

بنا به کتابی که به تازگی در مورد واقعه ترور جان اف کندی منتشر شده، رئیس جمهور متوفی ایالات متحده در روزی که ترور شد به مأموران سرویس مخفی گفته بود فاصله خود را با او حفظ کنند.
کندی درروز ۱۸ نوامبر ۱۹۶۳ به فلوید بوُرینگ، مدیر ناظر بر عملیات سرویس مخفی آمریکا، می‌گوید مأموران محافظت از او باید در عوض حرکت روی تخته‌های ویژه‌ای که در کنار کاپوت اتومبیل حامل او نصب شده، او را با اتومبیل دیگری دنبال کنند تا «برای مردم بیشتر قابل دسترس به نظر برسد.»
کندی به فلوید گفته بوده که با نزدیک شدن انتخابات این (نوع حفاظت) «بیش از حد» بوده و به مردم «استنباط غلطی می‌دهد.»
تنها چهار روز بعد، این فاصله چند متری با اتومبیل حامل رئیس جمهور احتمالاً باعث شده مأموران مخفی نتوانند جان او را نجات دهند.
کتاب «شکست صفر: عروج و سقوط سرویس مخفی» به قلم کارول لِنینگ، داستان ترور رئیس‌جمهور کندی را از جنبه عملیات سرویس مخفی بررسی کرده
و خاطرنشان می‌کند که چگونه بودجه ناکافی، محافظان خودسر، رقابت‌های سیاسی و فرهنگ قلدری، مأموران امنیتی را برای مأموریت‌های حیاتی آماده نکرده بوده است.
جذابیت شخصی کندی و خواست او برای تماس مستقیم با مردم مشکل‌ساز بود. در واقع، او کمی پس از رسیدن به مقام ریاست‌جمهوری در سال ۱۹۶۱، رکورد سایر روسای جمهور را برای دیدارهای خارج از کاخ سفید شکست.
لنینگ می‌نویسد: «در پس پرده، مأموران مخفی کندی را فردی می‌دیدند که از خطر استقبال می‌کند. کندی در مورد امنیت شخصی‌اش بسیار بی‌احتیاط بود. حرکات او برخی از مأموران محافظش را نگران و برخی را خشمگین می‌کرد. از نظر حرفه‌ای (محافظت از او) دشوارترین مأموریت‌شان بود.»
خانواده کندی با وجود محبوبیت در آمریکا بیش از همه مورد سوظن و سوقصد قرار گرفتند. داستان ترور وی هرگز به روشنی مشخص نشد و گمانه‌های زیادی در این مورد وجود دارد. از جمله دخالت ک گ ب سرویس اطلاعاتی شوروی سابق، در یک فیلم سینمایی که حدود دو دهه قبل پخش شد تلویحاً به ارتباط مدیر تیم ترور با فردی خاورمیانه‌ای که با مشخصات امیر عباس هویدا نخست وزیر 14 ساله پهلوی دوم نیز اشاره شده است.