خانه تیمو شهر کرمان به عنوان بنایی تاریخی و اصیل در حالی با خاک یکسان شد که مسوولان از توجه به میراث فرهنگی و بناهای تاریخی می‌گویند،

اما کوتاهی و تعلل در ثبت ملی این خانه، این بنای ارزشمند را از فهرست آثار فرهنگی استان کرمان حذف کرد.
استان کرمان به لحاظ غنای آثار تاریخی در رده ممتاز مناطق کشور محسوب می‌شود و در هر نقطه از استان، بنا و اثری از گذشتگان باقی مانده است که نیاز به حفظ و مرمت دارد.
به محدوده بافت قدیمی شهر کرمان که قدم بگذاری، آثار تاریخی مانند خانه‌ها، میدان‌ها، مساجد و کاروان‌سرا را مشاهده می‌کنی که هر کدام حاصل زحمات مردمان دیار کریمان در سال‌های دور و نزدیک است که در گذر روزگار راوی تاریخ کهن این سرزمین هستند.
خانه تاریخی تیمو نیز حدود یک‌سد سال قبل در محله زرتشتی نشین کرمان میزبان هنرمندان و فعالان صنعت فرش کرمان بود و نقوش زیبا و کم‌یاب فرش اصیل کرمان در آن به سرانگشتان هنرمندان طراح جان می‌گرفت تا چشم نوازترین و مرغوب‌ترین فرش‌های کرمانی بافته و به سراسر دنیا صادر شود.
سرگذشت خانه‌ی تاریخی «تیمو» در کرمان و سرانجامی که یافت، از سال گذشته 99 شد. با آن‌که کنشگران میراث فرهنگی بارها هشدار داده بودند که این سازه‌ی تاریخی در آستانه‌ی دست‌درازی و ویران شدن‌ است، چندان توجهی به سخن آن‌ها نشد و آنچه اکنون از آن به‌جا ماند، زمینی هموار، شاید برای ساختن آپارتمانی نوساز و مجموعه‌ای تجاری، است.
هشتم دی‌ماه همان سال خبر ویرانی خانه‌ی تیمو، در محله ی زرتشتیان کرمان، لابه‌لای خبرِ با خاک یک‌سان شدن 10 خانه‌ی تاریخی دیگر استان کرمان در یک‌سال، پخش شد.
خانه قاجاری تیمو از جمله خانه‌های باقی مانده از دوران قاجار بود و متعلق به یک یونانی ‌الاصل و مالک و همچنین مدیر شرکت فرش کرمان در دوران پهلوی بوده که در محله زرتشتی‌های کرمان قرار گرفته بود. خانه قاجاری تیمو از سال‌ها قبل نه تنها به حال خود رها شده بود، بلکه از این خانه سرقت‌های زیادی مربوط به صنعت فرش انجام شد که هیچ کس نسبت به آن‌‌ها اعتراضی نکرد.
اگر ارزش تاریخی خانه‌ی تیمو را بدانیم درخواهیم یافت که ویران کردن آن استان کرمان را از داشتن چه سازه‌ی ارزشمندی محروم کرده است.