نوابه میرحسینی
بازار بوی یادها، بوی آسودگی، بوی پارچه‌های نو، بوی کباب، میرزاخان آشپز و ریحان می‌دهد. دلم برای همۀ آسودگی‌ها، سادگی‌ها، مهربانی‌ها، عشق و مدیریت، مدیر، ناظم و فراش مدرسه تنگ شده!!!؟

علی جان غضنفری 
بعد از ظهر روز یک‌شنبه فروردین است، تلفن هم‌راهم زنگ می‌خورد، صدای استاد از آن سوی خط مثل همیشه مرا به وجد می‌آورد: فردا ساعت  صبح، به مناسبت  فروردین - روز جمهوری اسلامی - روی میدان مشتاق، خانه‌ی پیش‌کسوتان ورزش استان با حضور معاون استان‌دار  و مدیر کل ورزش جوانان و گروهی از دست اندرکاران، پیش‌کسوتان  و ورزش کاران استان افتتاح می‌شود، اگر مایل باشی می‌توانی بیایی.

ظاهر شدن نام«صنعتي» روي صفحه‌ی تلفن هم‌راهم، بند دلم را مي‌لرزاند، استاد تصميم گرفته سكوت يك ماهه را بشكند، اگر او را استاد خطاب مي‌كنم جا دارد زيرا بنا به فرموده‌ی آن مرد بزرگ تاريخ، هر كس حرفي را به من بياموزد مرا بنده‌ی خود كرده است و من در همين مدت دو ماه از او چيزها آموختم.